कर्पूरधूलि
रचिताऽऽलवालः कस्तूरिकाकुङ्कुमलिप्तदेहः ।
सुवर्णकुम्भैः
परिषिच्यमानो निजं गुणं मुञ्चति किं पलाण्डुः ॥ ५९६
Karpuradhooli rachita alavalah
kasturikakumkumaliptadehah ।
Suvarnakumbhaih parishichyamano nijam gunam
muchyati kim palanduh ॥
With a pot made of camphor dust, its body
coated with musk and kumkum,
water sprinkled from a golden vessel, will
an onion grown there give up its pungent nature?
अर्थहीनोऽपि
मधुरः शब्दो लोकप्रियङ्करः ।
वीणावेणुमृदङ्गादीन्यत्रोदाहराणि
नः ॥ ५९७
Arthahino api madhurah shabdo
lokapriyankarah ।
Vinavenumrudangadinyatrodaharani nah ॥
A sweet sound even devoid of meaning
appeals to people.
Veena, flute, mrudanga are examples of
this.
अकृत्वा पर
सन्तापं अगत्वा खल मन्दिरम् ।
साधोः मार्गं
अनुसृत्य यत् स्वल्पं अपि तद् बहु ॥ ५९८
Akrutva para santapam agatva khala mandiram
।
Sadhu margam anusrutya yat svalpam api tad
bahu ॥
Not causing others distress, not visiting
evil people,
following the paths of good men, even a
little achieved is a lot.
न
प्राणेन नापानेन मर्त्यो जीवति कश्चन ।
इतरेण तु जीवन्ति यस्मिन्नेतावुपाश्रितौ ॥ ५९९
इतरेण तु जीवन्ति यस्मिन्नेतावुपाश्रितौ ॥ ५९९
Na pranena napanena martyo jivati kashchana
।
Itarena tu jivanti yasminnetavupashritau ॥
Mortals
do not live by breathing or by passing wind.
They
live because of other things on which these are dependent.
ज्ञानाढ्यमलोकज्ञं
कृपणं धनिनं दरिद्रमभाजितम् ।
गुणवन्तं श्रुतहीनं कस्मात्कृतवान् कृतान्तस्सः ॥ ६००
Jnanaddhyamalokajnam krupanam dhaninam
daridramabhajitam ।
Gunavantam shrutahinam kasmatkrutavan krutantassah ॥
Why did the creator make a learned one unworldly, a
miser rich,
a high bred person poor, a good one devoid of
learning?
No comments:
Post a Comment